رواية سارة كامله

 

وبتشيل هدومها من الشنطه عيونها جات على مستحضرات التجميل إللى دعاء جابتهم ليها قبل ماتسافر
فلاش باك
كانت قاعده بتجهز فى حاجتها لحد ماسمعت خبط على الباب
مروه بإستفسار وهى بتروح للبابمين
دعاءأنا يابنتى هيكون مين غيرى يعنى إفتحى يلا
إتنهدت بإرتياح وفتحت الباب
دعاء لحقتك قبل ماتسافرى
مروه بإستفسارهو فى إيه

دعاء وهى بتقعد على الكنبه وبتديلها شنطه صغيرهبصى بقا أنا إشتريتلك دول عشان تظبطى نفسك بيهم
مروه بإستفسارإيه دول
دعاء بإرتباكيعنى ميك أب
مروه بإستفسار وهى معقده حاجبها وده هعمل بيه إيه
دعاء بتنهيدهعادى هتحطى منه على وشك وعندك كحل وآيلاينر و حاجات تانيه كتير
مروه بضيقسعرهم كام
دعاء وهى بتتهرب من نظراتهاببلاش دول هدية عيد ميلادك إللى فات
مروه بضيق مكتومخدى حاجتك يا دعاء مش عايزه حاجه
دعاءعشان خاطرى حطى منهم فى الحفله إللى قولتيلى عليها إن شاء الله حتى روج بس هتبقى أحلى وأجمل واحده هناك أرجوكى ماترفضيش صدقينى هفرح لو وافقتى
مروهإنتى عارفه إنى مش بعرف أحط الكلام ده
دعاءهعلمك وهوريكى تحطى إزاى خلاص
مروه بإستسلامطيب
بعد فتره بسيطه
دعاء وهى بتحطلها الروجركزى ده بيتحط كده
مروه هزت راسها بالموافقه وهى بتبص على نفسها فى المرايه
دعاء بإستفسار وهى بتكمل كلامهاإيه الأخبار بقا مع حازم
مروهعادى مافيش أى حاجه
دعاءإزاى
مروههو إيه إللى إزاى زى ماسمعتى مافيش حاجه وهيكون فى إيه يعنى مش فاهمه
دعاءماتتعصبيش أنا بس بسأل
مروهطيب
دعاءهو ماكلمكيش فى حاجه
مروهلا هيتكلم فى إيه يعنى
دعاء بتنهيدهلا مافيش
مروه بضيقفى إيه يا دعاء مالك مش على بعضك كده ليه
دعاء بإرتباكأصل بصراحه ده صاحب تامر إللى إتقدملك وإنتى رفضتيه
مروه وهى بتحاول تكتم دموعهاعارفه وإقفلى الموضوع ده
دعاء بإستفسارطب هو إنتى مش ناويه
مروه بدموع وهى بتقاطعهامش ناويه ومش هيحصل مبقاش ينفع
دعاءأنا آسفه ماقصدش
مروه وهى بتقوم من مكانهاأنا هروح أغسل وشى بعد إذنك
نهاية الفلاش باك
كانت قاعده فى مكانها وبتعيط بقهره على كل إللى حصلهاوبعد فتره بسيطه دخلت الحمام وبصت لنفسها فى المرايه
مروه بإنكسار وضعف مع دموعإنتى قويه إنتى بنت صفاء وسليمان ماتخليش حاجه تكسرك سكتت شويه وكملت كلامها بقهرهبس يوسف كسرك
مسحت دموعها بضعف و خرجت من الحمامبمرور الوقت كان واقف فى أوضته وبيفكر فيها كتير عيونه جات على الوقت لقى إنه ميعاد الغداءقرر إنه يروحلهابدأ يخبط على الباب وبعد فتره بسيطه الباب إتفتح
حازم بإبتسامه مصطنعهإزيك
مروه بإبتسامه خفيفهالحمدلله
كان تايه فى إبتسامتها إللى كان نفسه يشوفها من زمان لحد ما فاق
حازم بحمحمه مع إستيعابإيه رأيك ننزل ناكل
مروهبس
حازم وهو بيقاطعهامن غير بس يلا هنروح مطعم بحب أروحه دايما
مروه بإرتباكحاضر
خرجت من أوضتها وإتحركوا للمطعمبمرور الوقت كانت قاعده بتبص فى ال ومش فاهمه حاجه لحد ماقطع تركيزها صوته
حازم بإستفسارها قررتى هتاكلى إيه
مروه بإستيعاب وهى بتبصلههاه
حازم بإستفسارقررتى تاكلى إيه
مروه بإحراجهشرب كوباية مايه
حازم بإستغراببس!!
مروهاه
حازم وهو معقد حواجبه بضيقبس أنا مش جايبك هنا عشان تشربى مايه أنا جايبك عشان تاكلى
مروه بإحراجماهو ماهو
حازم بضيقماهو إيه
مروه بإحراجبصراحه مش فاهمه أى حاجه من إللى مكتوب ده والكلام صعب أوى
حازم بضحكه خفيفهطب ماتقولى كده وجعتى قلبى معاكى أطلبلك نفس إللى هطلبه طيب
مروه بإحراجماشى
حازم بإبتسامهتمام
بعد فتره بسيطه كانت قاعده وسرحانه لحد ماقطع لحظتها صوته
حازم وهو بيديلها الطبقيلا كلى
إبتسمت تلقائيا لتذكرها موقف بينهم
فلاش باك من ست سنين
كانت ماشيه رايحه جايه عند بوابة الجامعه وبتبص فى الساعه إللى فى إيدها كل شويه
مروه بضيقهو فين كل ده إتأخر كده ليه النهارده التلات يعنى المفروض ييجى
قطع تركيزها صوتها
دعاء وهى بتقرب

________________________________________
منهاإتأخرت عليكى
مروه بإستيعاب وهى بتبصلهاهاه
دعاءفى إيه يابنتى مالك
مروه بإستفسار مع قلقهى الساعه كام معاكى
دعاءالساعه 9 إلا عشره يلا عشان ندخل
فضلت تبص حواليها لحد مالمحته وهو جاى عليهم من بعيد
مروهبصى إمشى إنتى وأنا هاجى وراكى
دعاء بإستفسارهو فى إيه
مروهمافيش إسبقينى إنتى بس
دعاء بتنهيدهطيب ماتتأخريش عشان المحاضره
مروهحاضر
دعاء دخلت الجامعه حاولت على قد ماتقدر تبين إنها مش واخده بالها منه وهو بيقرب نحيتها ومثلت إنها بتمشى بسرعه بحجة إنها متأخره
حازم بصوت مسموع وهو بيجرى وراهاإستنى
وقفت فى مكانها وإدتله ضهرها قلبها كان بيرقص من الفرحه
حازم وهو بينهج من الجرىإمسكى
مروه بإستفسار من غير ماتبصلهإيه ده
حازمده فطار ليكى أنا عرفت إنك بتطلعى الأولى كل سنه فأكيد إنتى بتنسى تفطرى وإنتى نازله أو مش بيبقى عندك وقت خدى بقا كلى وريحينى
مروهشكرا لحضرتك بس أنا أكلت فى البيت قبل ما أنزل
حازم بتنهيدهطب على الأقل كلى عشان تعرفى تركزى فى محاضراتك أنا وقفت عند عربية الفول لمدة نص ساعه بحالها عشان أجيبلك الفطار ده
مروه بضيقأنا آسفه مابقبلش حاجه من حد غريب
حازم بضيقإيه حد غريب دى
مروه وهى بتمشى من قدامهزى ماحضرتك سمعت
حازم بعصبيه مكتومه وهو بينادى عليهامروه
إتنفضت فى مكانها لما سمعت إسمها منهحاول يتحكم فى أعصابه
حازمبصى خلاص مادام مش هتاكلى أنا هسيب الأكل ده على الكرسى هنا وأى حد محتاجه يبقى ياكله أنا همشى عشان ورايا شغل
مشى من غير مايستنى رد منها فضلت واقفه فى مكانها وبتبص على الأكل إللى هو جابهولها إبتسمت بهيام وأخدت كيس الأكل ودخلت الجامعه
نهاية الفلاش باك
حازم بصوت مسموعإنتى معايا
مروه بإستيعاب وهى