رواية سارة كامله
كنتى بتطورى من معلومات أكتر من ساعة ماتخرجتى فأنا محتاج حد دماغه زى دماغك فى الشغل ثالثا أنا مابعملش الموضوع ده من نحية العاطفه لإنى زى ماقولتلك الشغل شغل ده غير إنك مراتى فطبيعى لازم يبقى ليكى منصب وزى ماقولتلك ماتقلقيش أنا هتابع معاكى كل حاجه أول بأول
مكانتش عارفه ترد تقول إيه أو تقوله إزاى إنها ماكملتش وماتعينتش معيده فى الجامعه زى ماكانت بتتمنىكان بيتمنى إنها تسأله عرفت منين كل حاجه عنى إستنى سؤالها بس إستغرب إنها ماسألتهوش السؤال ده وإستغرب أكتر لما لقى دموعها نزلت مش هينكر إن قلبه وجعه بشده لما شاف دموعها دى
مروه بإرتباك وهى بتمسح دموعها ومش بتبصلهمافيش أنا بس تعبت شويه
حازم بقلق تعبانه عندك إيه محتاجه تريحى طيب
مروهلا عادى ماتقلقش عينيا بتوجعنى
حازمودى ليها علاج
مروه بكذب وهى مش بتبصلهعادى هتخف لوحدها
حازم بتنهيدة إرتياحطيب يلا عشان أشرحلك نظام الشغل هيكون إيه وإنتى هتعملى إيه
فى المساء
حازم بإستفسارخلاص فهمتى كل حاجه
مروهاه فهمت
حازمطيب أن
قطع كلامه صوت رنة موبايله رد على أيمن
أيمن بإستفسارإنت فين كل ده
حازم وهو بيخرج من مكتبهامع مروه ليه فى حاجه
حازم بضيقنعم ياخويا مين دى إللى تعملك قهوه
أيمنأنا مش عارف أركز بحاول أخططلكم هتعملوا إيه مع جورج وإنت قاعد زى الباشا معاها ومش لاقى حد يعمل القهوه زى ماهى بتعملها
حازم بضيقدى مراتى ده يخصك فى إيه مش فاهم
أيمنماتنساش إنه على الورق
حازم بضيقورق مش ورق المهم إنها مراتى حاسب يا أيمن على كلامك بعد كده لاحظ إن إنت بتعدى حدودك معايا
حازم بإستفسار متجاهلا أسفههنقابل جورج إمتى
أيمن وهو بيبص فى الساعهالمفروض بعد ساعه
حازم بتنهيدهطيب إبقى إسبقنى إنت وأنا هاجى بعدك
أيمنماشى
بعد مرور ساعه
كان قاعد مع جورج ومستنيين حازم ومروه لحد مادخلوا المطعم الفخم أيمن عقد حواجبه لما شافهم ماسكين إيد بعض
الترجمه
جورج وهو بيسلم على حازمأنا حقا أعتذر عما حدث أحازم فى الحقيقه لم أكن أعلم بأنها زوجتك وأنا أعتذر لكى مدام لم أكن أقصد ذلك
كل ده وحازم بيبص بطرف عيونه على أيمن إللى بيبصلهم بضيقطول ماهما قاعدين مروه كانت قاعده محرجه ومش فاهمه كلام جورج وحازم وأيمن إللى كله باللغه الإنجليزيه ده غير إنها محرجه من حازم إللى ماسك إيدها طول القعده الروايه بقلم ساره بركات حازم كل شويه عيونه تيجى على أيمن إللى قاعد متضايق ومش فاهم متضايق ليه لوهله حس بغيره شديده لما لقى أيمن بيبص على مروهبمرور الوقت
حازم بهمس وهو بيجز على أسنانهحازم بس
مروهآسفه بس كنت عايزه أسألك سؤال
حازم وهو معقد حواجبهإسألى
مروههو إنتوا بتقولوا إيه
حازم بإستغرابهو إنتى مش فاهمه
مروه بإحراجأيوه أنا مش فاهمه
حازم بإستغرابنعم! مش فاهم إزاى هو مش إنتى مستواكى كويس فى الإنجلش
مروه بإرتباك وهى مش بتبص فى عيونهكنت عاوزه أتكلم مع حضرتك فى الموضوع ده من الصبح و
قطع كلامها صوته
جورجيالهما من ثنائى محبوب هل تتفق معى أأيمن
أيمن بسطحيهأعتقد ذلك
إبتسم إبتسامه جانبيه لإنه فهم معامله أيمن المفاجأه بصلها وإبتسم بهيام وبعدها راسها وبص على ملامح أيمن إللى بتتحول لضيقبدأ حازم يتكلم مع جورج عن الأعمال وبيحاول على قد مايقدر يتجاهل نظرات أيمن لمروه إللى مش مركزه معاه أصلا ده غير إنه بيحاول يتحكم فى أعصابه قدام جورجبعد خروج جورج من المطعم أيمن كان هيقوم عشان يخرج سمع صوت حازم
حازم بإستفسارخارج بسرعه ليه مش عاجبك المكان ولا مش عاجبك الوضع
الفصل الخامس عشر
كانت قاعده فى مكانها ومستغربه من نظرات حازم لأيمن ومش فاهمه حاجه وفى نفس الوقت مش على بعضها من ساعه أما راسها
حازم وهو بيجز على أسنانهإيه سكت ليه
أيمن بتنهيدهممكن نتكلم بعدين
حازم بإستفساروليه مانتكلمش دلوقتى
أيمن وهو بيبص على مروهأظن الكلام لوحدنا هيكون أفضل يا حازم
إتحرجت من كلامه وقررت إنها تمشى
حازم بإستفساررايحه فين
مروه بإرتباك وهى بتبص لأيمن إللى نظراته كلها ضيقأنا عايزه أروح أنا بس تعبانه شويه وعايزه أنام
حازم وهو بيبص لأيمنهجيلك البيت بعد ساعه
أيمن بإبتسامهمستنيك
وخرج من المطعم ونظرات أيمن متابعاهم أخد نفس عميق وبعدها خرج من المطعم وراح لبيته
كانت بتبص من شباك العربيه على الطريق وبتفكر فى كل إللى حصل النهارده وإنها إزاى سمحتله بس كان فى جزء منها موافق على كل ده بحجة إنه جوزها الروايه بقلم ساره بركات تمتمت مع نفسها بصوت مسموع
مروه بحزنبس على الورق
حازم بإستفسار وهو
________________________________________
مركز فى السواقهبتقولى حاجه
مروه بإرتباك وهى بتبصلهلالا مافيش حاجه
حازمطيب
رجعت تفكر فى إللى حصل ومش عارفه تعمل إيه ماتعودتش تعيش فى بيت تانى غير بيت أهلها وغير أوضتها فى المصحه بس ده حازم الإنسان إللى هى فضلت تحبه
