رواية البريئة والقاسې (كاملة جميع الفصول) بقلم اسماعيل موسي

نفسها طالعه فيلة ابوها
اجرى قلها. الفيلا اتباعت
جرى رعد وهو بينده على سادين سادين وقفت
رعد انتى رايحه فين
سادين ببرود طالعه غرفتى
رعد لكن الفيلا اتباعت ومبقتش بتاعتنا انا بحاول الاقى مكان تانى
سادين بنفس البرود منا عارفه ان الفيلا اتباعت
رعد بذهول بتقولى ايه بجد عارفه
شاهنده كانت وصلت عندهم ودخلت فى الكلام
رعد وعارفه مين اشتراها
سادين ايوه طبعا هو فيه حد ميعرفش نفسه
اتاخد شويه و...... سع
شاهندك نفسك ازاى
سادين انتى متعرفيش انى اشتريت الفيلا!
رعد فتح بقه زى العبيط شاهنده مسكت الشتيمه من على لسانها
وبنبره هاديه قالت

انتى بتتكلمى بجد يا سادين
اه يا مرآة عمى بجد شخص عرض الفيلا عليا للبيع وانا قلت انا أبدى من الغريب متنسيش انى عايشه فى الفيلا زيك
شاهنده شخص مين
سادين انا معرفوش شخصيا لكن اسمه فهد
شاهنده لكن فهد هو الى بعت الشرطه لهنا عشان يطردنا
اه عارفه لانى اتأخرت على ما اديته ردى متقلقيش كل حاجه هترجع زى ماكانت
طلبت سادين من العمال يسيبو كل حاجه فى مكانها وكان فهد تواصل مع الشرطه وانسحبت سيارة الشرطه وقوات تنفيذ الأحكام
شاهنده بنره خاليه من التعبيرات والله فيكى بركه يا سادين
انا مكنتش بطيقك لكن بصراحه انتى اثبتى انك من العيله فعلا
انا ورعد مس ممكن ننسى الموقف دا ابدا
سادين بطيبه انا والله كل قصدى اعيش فى سلام معاكم مش عايزه مشاكل ولا اى نزاعات
شاهنده نزاعات ايه بقا انتى بقيتى زى بنتى
طلعت سادين على غرفتها فرحانه ومبسوطه اخيرا شاهنده رضيت عنها وقررت انها هترجع الفيلا لرعد وتكتبها بأسمه من غير ما يعرف
اول ما سادين اختفت بنت ألك..... شفت البنت اللئيمه وتخطيطها عايزه تزلنا
تخلينا نركع تحت رجليها
بنت عديمة اخلاق الله اعلم تعرف فهد دا من فين وايه جرى ما بينهم
رعد حط دماغه وسط اديه إلى بيحصل دا كتير اوى
اسمع انت معاك فلوس لازم ترجع الفيلا تشتريها من سادين
انا مش هعيش عاله على حد
رعد __ انا افتكرتك رضيتى عن سادين فعلا يا ماما
شاهنده مش بقولك غبي انت لازم تطلق الزفت ديه عشان تتجوز تلا ونخلص من كل المشكلات دى
بس لازم تمضيها على ورقة تنازل على الفيلا وعن كل حقوقها إلى عندك عايزه الموضوع يتم بسرعه ومن غير شوشره
هقول لجدي ضرغام ايه طيب اقله طلقتها من غير سبب
جدك ضرغام خلاص احنا مش عايزينه فلوسنا خدناها يعمل إلى هو عايزه
الصبح تخلص موضوع الفيلا إلى ورطتنا فيه وبعدين انا هعرف شغلى مع فهد ده
صباح اليوم التالى
الأول من يناير الساعه العاشره صباحآ
شاهنده قاعده فى مكتب رعد ورعد بيراجع بعض الأوراق
دخل فهد عليهم
شاهنده اول ما شافته انت عندك عين تخدل هنا تانى
جلس رعد على المقعد وأخرج سېجاره ولعها ببرود انا كنت متفق مع ابنك وانتى رميتى كل حاجه ورا ضهرك
شاهنده بتحدى وعايز ايه دلوقتى ايه الى جابك هنا
فهد عايز فلوسى
شاهنده بنخره طويله ملكش عندنا فلوس ولو مخرجتش من هنا
هجيب الحراس يرموك بره زى الكلب
اها انت موافق على الكلام ده يا رعد
رعد فتح بقه شاهنده صړخت اسكت انت متتكلمش
كلامك معايا انا يافهد
فهد ياه بتنسى بسرعه يا شاهنده ووقف فى مكانه انا اسف يا رعد مضطر ادخلك السچن
شاهنده بصړاخ ولا تقدر تعمل حاجه اتفضل اطلع بره
سحق فهد عقب سيجارته وخرج من مكتب رعد نحو الطريق
طلع تليفونه كلم اسامه وقال نفذ
كل حاجه فى البلد دى بتحركها الفلوس حتى القانون
اتعملت قضيه مستعجله ضد رعد خلال يومين المحضر كان بيسلمه اعلان القضيه
شاهنده لما عرفت قالت لرعد ولا يهمك انت مش ماضى على اى حاجه
اقل محامى هيطلعك منها زى الشعره من العجين
فى المحكمه محامى فهد طلع تسجيل الفيديو الى ظهر فيه رعد بيقسم انه هيرجع الفلوس لفهد
كل شيء كان واضح صوت وصوره
محامى رعد شكك فى الفيديو وفى صلاحيته لانه كان من غير اذن نيابه
المفاجأه ان الفيديو كان مسجل بأذن نيابه كل حاجه كانت مدبره كويس جدا
____________
فى فيلا معاذ الشمرى شاهنده باست رجله ركعت تحته اترجته توسلت ليه ينقذ ابنها
معاذ الشمرى بلا مبلاهه انت كنتى وعدتينى بحاجه قبل كده
شاهنده ايوه يا معاذ بس ملقتش طلبك
معاذ الشمرى وهو بيبص لبعيد انا هخرج ابنك على ضمانتى
لكن بيقولو مرآة ابنك لسه بنت بنوت وان محدش شاف شكلها
شاهنده بسرعه ايوه فعلا ومشوهه كمان
معاذ الشمرى وهو بيبص لبعيد طيب ايه يا شاهنده هنعمل ايه فى ورطة ابنك ديه
معاذ الشمرى كان دايما بيطلب الحاجه بالتلميح ويسيب الطرف التانى يتوصل للهدف
هبتعالك يا باشا اقسم بالله هتكون عندك الليله
معاذ الشمرى وهو بيرفع ايده علامة انتهاء المقابله
اعتبرى ابنك يا شاهنده
ماما انتى هتسيبينى هنا كتير قولتلك بلاش اخلف كلمتى مع فهد انتى السبب فى إلى انا فيه
شاهنده انا بعمل كل حاجه عشانك يا حبيبى مكنتش فاكره انه ندل وقذر للدرجه دى دا واحد خاېن
اوعدك انك هتخرج من الحجز بكره الصبح او الليله
رعد رايحه فين ماما متسبينيش هنا مع المجرمين والقټله
لازم أمشى دلوقتى يا رعد