الجزء الأول رواية رائعة بقلم شيماء فرج

كمان زى ما تكون اټجننت وعقلها فضل يودى ويجيب ياترى شكله ايه وعنده كام سنه ده بيقولى انه كبير يااه انا طول عمرى كان نفسى ارتبط براجل كبير يعتبرنى بنته وحبيبته ويعوضنى عن أبويا وزعيقه وشخطه ونطره اه يا اما نفسى اشوفك يااسمك ايه انت الا هو قاللى اسمه اسمه ايه 
اه صحيح قاللى سمير 
نامت بوسي وهى بتفكر فى سمير زى ما سمير مانام وهو بيفكر فى بسنت وياترى حيطلع شكلها ايه وحتكون ايه شكل علاقتهم لكن اخد قراره يقطع الشك باليقين ويروح على العنوان المكتوب فى بياناتها الصبح ويشوفها قام لبس هدومه ونزل اخد عربيته وطلع على الطريق الصحراوي علشان يسافر على اسكندريه قبل معاد مدرستها بعد ماعرف من سنها وانها طالبه اتأكد انها اكيد بتروح مدرسه وبالفعل وصل قبل المعاد وقدر بسهوله يوصل للعنوان فضل مستنى فى عربيته تحت البيت لكن جاله شك أن ممكن تكون فى اكتر من بنت ساكنه فى البيت وتكون فى نفس عمرها بس لحسن حظه او يمكن تدابير القدر زى ماانشغل بيها من صوتها وده مش طبيعى ان تيجى صاحبتها وتنادى عليها من تحت البلكونه

نور بوسسسسسىى
بوسى ايوه يانور انا نازله استنى
افتكر سمير ان دى صاحبتها إللى كانت بتسأل عليها فى المكالمة الغلط واتاكد ان دى هى فتاته المقصوده
نزلت بوسى لصاحبتها ويريتها مانزلت سمير عقله طار بعد ماشاف ملاك نازل قدامه لابس الجيب الكحلى والقميص الروز ورافعه شعرها الاسود القاتم زى سواد الليل على شكل ذيل الحصان وشاف عيونها السودا الواسعه إللى ولا كأنها مرسومه عند أبرع رسامى اللوحات ولكن هذه خلقة الخالق سبحانه ابدع وصور فى اجمل بنوته لأ ومش بس شكلها ده كمان فضل ماشى جنب الرصيف وهى وصاحبتها ماشيين يضحكوا ويتكلموا وسمعها وهى بتحكيلها عن المكالمة الغلط واحساسها بعدها وده شجعه ينزل يكلمها
نزل سمير من عربيته علشان يكلم بوسى
سمير انسه بسنت
بوسى نعم حضرتك تعرفنى 
سمير انا سمير الكردى إللى كلمتك امبارح فى التليفون
بوسى بذهول افندم هو حضرتك 
سمير أيوه انا وكنت عاوز اتكلم معاكى شويه ممكن بس قبل ماترفضى لازم تعرفى انى سايق حوالى عشر ساعات علشان اشوفك 
بوسى بس انا معرفكش علشان اتكلم معاك 
نور هو حضرتك عاوز منها ايه انت مش واخد بالك ان احنا فى الشارع وماينفعش تقف حتى ترد عليك 
سمير وعلشان انا عارف ان احنا فى الشارع قولت عاوز اشوفها فى مكان 
بوسى انا مش عارفه أقولك ايه بصراحه لكن ممكن تخليها مكالمة تليفون 
سمير خلاص انا حرجع دلوقتى الغردقه علشان عندى شغل وحكلمك مع انى كنت حابب أول كلام لينا يكون وجها لوجه
بوسى معلش مش حقدر اقابلك 
سمير ماشى مع السلامه
بوسى سلام
مشت بوسى هى ونور وسمير فضل ماشى وراهم بعربيته لحد مادخلت المدرسه
مشى سمير وابتدى طريق الرجوع الغردقه وطول ماهو ماشى كان فكره مشغول ياترى إللى بيعمله ده صح ولا غلط هو ازاى يطاوع نفسه ويسافر المسافه دى ويرجع تانى يقول لا بس دى طلعت ملاك دى قمر بس حعمل بيها ايه دى صغيره يرجع تانى يفكر انت ماسمعتش كانت بتقول عنك ايه لصاحبتها وفضل ماشى قلبه يقوله كمل وعقله يرفض الموضوع خلص الطريق ووصل الغردقه وطبعا الوقت كان طويل 
اما بوسى فى الوقت ده كانت خلصت مدرسه ورجعت البيت وقعدت مستنيه تليفونه بالرغم من أن نور صاحبتها حذرتها وقالتلها ده شكله كبير بس مش باين عليه انما هى مش مقتنعه وحاسه ان قلبها طاير من الفرحه ان راجل بالشياكه دى والجمال ده عاوز يكلمها لكن هى برده كانت خاېفه ليكون عاوز يتسلى بيها أو يعمل معاها حاجه غلط وطبعا هى مش حتقبل بكده أبدأ
عدى وقت طويل من بعد رجوعها من المدرسه وكل شويه تبص على التليفون وأخيرا لقيت التليفون بيرن 
بوسى ألو
سمير عامله ايه اتأخرت عليكى 
بوسى لاابدا اكيد على ماوصلت
سمير كان نفسى اقعد معاكى فى أى مكان
بوسى هو حضرتك عاوز ايه منى بالظبط انا لا اعرفك ولا تعرفنى 
سمير انا مش حكدب والف وادور زى الشباب لأنى مش منهم انا راجل لا سنى ولا مركزى يسمحولى انى اعمل كده انا فى حاجه شدتنى ليكى من أول مكالمة تليفون ايه هى انا معرفش تقدرى تقولى نصيب انى اسمع صوتك وانشغل بيكى واجى اشوفك تعجبينى اكتر يمكن كلامى غريب ويمكن تكونى أول مره اسمعيه بحكم سنك الصغير لكن دى الحقيقه
بوسى حضرتك عمال تقولى سنك سنك هو انت عندك كام سنه
سمير حقولك وما تتخضيش عندى سته وأربعين سنه
بوسى پصدمه ياااه ده انت أكبر منى بثلاثين سنه
سمير انا عارف انه فرق كبير جدا بس انا مشدودلك جدا لكن طبعا لو رافضه أى كلام بينا انا حقفل وانسى أى حاجه
بوسى بصراحه مش عارفه اقولك ايه انا حاسه انى مبسوطه وانا بكلمك وفرحانه جدا بكلامك طبعا 
لكن ماكنتش اعرف سنك
سمير خلاص انا بعتذر وانسى أى كلام انا قولته
بوسى لا طبعا أوعى تقفل
سمير طبعا
بوسى ايوه طبعا 
سمير تعرفى ان طبعا دى جميله اوى منك ومميزه 
بوسى بخجل شكرا
سمير شكرا على ايه انتى كلك على بعضك جميله وزى القمر كمان
بوسى بس عاوزه اسألك سؤال
سمير انتى تسألى كل إللى انتى عوزاه
بوسى انت عرفت عنوان ازاى
سمير من رقم تليفونك عرفت كل بياناتك حتى رقم بطاقتك إللى لسه عملاها معايا
بوسى ياااه ده انت واصل اوى كده
سمير طبببببعا
بوسى هههههه انت بتقلدنى 
سمير معقول انا اعرف اقلد قمرى
بوسى بهيام مراهقه قمرك انا قمرك
سمير طبعا قمرى وخاېف اقول حبيبتى تقولى عليا مچنون بس انا بجد حاسس انى اعرفك من زمان وحاسس انى رجعت مراهق من أول وجديد لدرجة انى مش مصدق ان رجل الأعمال إللى كلمته بتحرك ناس قدامك انتى زى عامل زى الطفل الصغير
بوسى بس ده كتير عليا اوى 
سمير مافيش حاجه اكتر عليكى 
بوسى ربنا يخليك 
سمير لا الدعوه الصح ربنا يخليك ليا علشان انا عاوز اكون ليكى انتى وبس
بوسى هو حضرتك مش متجوز طبعا
سمير لا انا كنت متجوز ومراتى اټوفت من سنتين 
بوسى البقاء لله 
سمير الملك والدوام لله وحده
بوسى بس انت ماقولتليش عاوز منى ايه بالظبط
سمير عاوز احبك واتجوزك ولا اهلك حيمنعوا
بوسى ايوه طبعا
سمير أنا اهم حاجه عندى انتى لو انتى وافقت انا حعرف ازاى اقنعهم
بوسى انا لسه مش عرفاك لكن مشدوده انى اتكلم معاك
سمير وده مؤشر حلو جدا خصوصا ان دى أول مكالمه بينا ومش حتكون اخر مكالمه
بوسى حتكلمنى تانى امتى 
سمير انا لو عليا حفضل اكلمك علطول لحد ماتكونى معايا هنا 
بوسى ............
سمير سكتى ليه ضايقتك
بوسى لا طبعا
سمير اهى طبعا دى حتخلينى اجى اخطفك دلوقتى مت وسط اهلك
بوسى هااا ياخبر انا نسيت أهلى وقعدت اكلمك حقفل احسن بابا يدخل عندى ولا حاجه وتبقى وقعتى سوده
سمير لا ياحبيبى وانا مش ححب ان حد يضايقك شوفى الوقت المناسب رنى عليا وانا اكلمك
بوسى حاضر أول مايناموا حكلمك
سمير حستناكى مع السلامه ياقمر ى
بوسى مع السلامه 
قفلت المكالمة وهى خلاص دايبه فى هواه مهما كانت هى طفله وهو راجل محنك
تيجى ايه