رواية خادمة القصر الفصل الأول الي الفصل العشرون بقلم اسماعيل موسي
دخل البستانى وخبط على غرفة ديلا بقوه اصحى يا بت انتى فاكره نفسك فى بيت المحروص ابوكى قومى فزى الحصان ما اكلش من عشيه
قامت ديلا مړعوبه محدش قلها تأكل الحصان محمود مجبش خبر ان فيه حصان اصلا
اول ما خرجت من الاوضه البستانى مسكها من شعرها اسمعى يابت ان جبتك هنا تاكلى عيش لكن والله وبالله لو ما سمعتى كلامى لاطردك من هنا اوعى تفتكرى ان ادم بيه هيدخل ولا هيقف فى صفك انا الكل فى الكل هنا امشى انجرى قدامى
نضفى الهباب ده وحطى البرسيم قدام الحصان وبعد ما تخلصى اعمليلى قهوه
بعد ما أنهى الحصان اكله قامت ديلا بسقايته بعد كده دخلت حضرت قهوه لمحمود البستانى ونسيت ان دا ميعاد إفطار أدهم الفهرجى إلى كان قاعد جوار الطاوله ېدخن سېجاره بغيظ واختناق
صړخ ادم تعالى هنا!!
تحركت ديلا ووقفت قدام ادم خير يا بيه قالتها ببرأه
ادم بفروغ الصبر حضرتك مش ناسيه حاجه
وضعت ديلا اصبعها فوق جبهتها تحاول تذكر ما فاتها
لكنها لم تتذكر اى شيء
ديلا معلهش يا بيه والله نسيت ونزلت دموعها بسرعه كانت ديلا سريعة البكاء وكان لها وجه طفولى يدفعك للشفقه
خلاص كفايه عياط حضرى الفطار بسرعه
قالت ديلا حاضر حاضر هو كل حاجه لازم بسرعه مفيش فى قلبكم رحمه
اعدت ديلا طعام الإفطار ووضعته امام ادم الفهرجى ووقفت بخضوع إلى جوار الطاوله
خاېفه اكون نسيت حاجه تانيه وانا بخاف من زعيقك
ابتسم الفهرجى متخفيش لو احتجت حاجه هنادى عليكى
انسحبت ديلا نحو غرفتها تسأل نفسها هو ليه ميبقاش لطيف كده على طول هينقص حاجه يعنى ولا هينقص حاجه
لم يشعر ادم برغبه فى تناول طعامه طلب من البستانى ان يعد له الحصان ليأخذ جوله داخل الحديقه
انتى واقفه هنا ليه يا بت انتى
ديلا كانت واقفه قدام باب القصر بتبص على ادم الفهرجى وهو بيتحرك بحصانه
ديلا مش بعمل حاجه
البستانى بتحكم انجرى شوفى الفراخ والحمام بتاع الباشا اصل ادم بيه مش بياكل لحوم من بره
عارفه مكانه ولا اقولك عليه
ديلا معرفش حاجه
البستانى تعالى ورايا هوريكى مكانه فين مشت ديلا ورا محمود البستانى عارفه ان القصر كبير لكن البستانى اخده بعيد عن القصر لحد ما وصل اوضه قديمه ليها باب مخلع
دخلت ديلا جوه الغرفه محموددخل وقفل الباب وراه
ديلا فين الفراخ انا مش شايفه حاجه
البستانى فراخ ايه يا بت انتى فاكره جيتك تشتغلى هنا عشان الفراخ
ديلا ببراءه امال جيبتنى ليه
محمود البستانى ربت
