رواية حوريتي (كاملة حتي الفصل الاخير ) بقلم مارينا عبود

طبعنا بتكلم بجد انتى من حقك تكملى تعليمك وتحققى حلمك بس ليه الدموع ديه مش قولتلك مبحبش اشوف دموعك
_ ته ته جامد جدا انا بحبك اوووى ومهما عملت مستحيل اقدر اوفيك حقك او اردلك اى حاجه من اللى انت بتعمله علشانى
هششش انا عاوزك ديما مبسوطة سعادتك بالدنيا عندى وانا معملتش حاجه عاوزك تذاكرى وتحققى حلمك اتفقنا
ضحكت اتفقنا
مر شهرين وتعبت اووى ومحستش بنفسى غير وانا بقع على الأرض واول ما فوقت لقيته قاعد قصادى وعيونه مدمعه
_رحيم ايه حصل
رحيم بفرحه ودموع لامعه بالدموع هتبقى مامى يا قلب رحيم
_انت انت بتتكلم بجد
_هز راسه وشدنى ل ه انا مبسوط اووى وأخيرا هبقه اب وهيبقه عندى ابن او بنت منك
_ضحكت بفرحه وبادلته ال وانا بعيط وبشكر ربنا لانه عوضنى ب رحيم اللى لولاه مكنتش هبقه مبسوطه وفرحانه كده
مرت شهور وبقيت عامله زى البطيخه وداخله فى الشهر التاسع وطبعنا رحيم مش بيخلينى اقوم من على السرير لكن انا بواجبى مطلعه عينه
_رحيييييم
رحيم بضحك عيون رحيم
_ابنك قليل الادب 
رحيم بضحك معلش يا قلبى حقك عليا
_رحيم انا ليه حاسه انك بتاخدنى على قد عقلى
رحيم بضحكانا اقدر يا جميل
_رحيم انا عاوزه اعيط
رحيم بتنهيدهېخرب بيت ام هرمونات الحمل دي بت بت اتهدى بقااا
_رحيم انت زهقت منى صح قول الحقيقه انت شايفلك شوفه بره يا خاېن
رحيم بضحكاهدى يا قلبى اهدى انتى فى الشهر التاسع وممكن تولدى فى اى لحظه هاا
_رحيم هو انا اول مولد هرجع رفيعه صح
وربنا انتى قمر وانتى عامله زى البطيخه كده ههههههههه
اتعصبت وضړبته بالمخده وفجاه حسيت ب الم فى بطمنى
_رحيم الحقنى بولد
رحيم بضحك ايوه ايوه اكدبى زى كل مره
_صرختعاااااا ېخرب بيتك انا بتكلم بجد الحقنى
ههههه وطبعنا فضل يلف حولين نفسه وانا اصوت وهو يصوت يا جدعان انا الحامل هو بيصوت ليه كان شكلنا يضحك اووى 
_يخرب بيتك يا اهبل خدنى المستشفى
رحيم بضحك انا كان مالى ومال العڈاب ده
ياربى
_هو ده وقت ندم يا بنادم ااااااالحقنننى
شالنى واخدنى المستشفى وطبعنا طلبت من الدكاتره يخلوه يدخل معايا العمليات وهو اتعقم ودخل وفضل معايا جوه واول ما سمعت صوت البيبى دمعنا احنا الاتنين والدكتوره ادتهوله كان ولد شبه بالظبط ونفس عيونه
_رحيم هاته عاوزه اشيله
ابتسم وحطه فى ى يا قلب مامى شبهك اووى يا رحيم هنسميه ايه
اى رايك نسميه تميم
_حلو اوووى موافقه
ابتسم و ى بحبك يا حوريتى
_وانا بعشقك يا قلب حوريتك
بعد مرور خمس سنين كنت واقفه على المسرح بتكرم فى حفل تخرجى من كليه الهندسه بتقدير امتياز وطلعت الأولى على الكليه وحققت حلمى وحلم ماما ورفعت رأس رحيم وطبعنا ده كله بمساعدته كان قاعد فى اول صف وشايل تميم على رجله اللى بقاا عمره خمس سنين دلوقتى 
اخدت الميكرفون ووقفت قدام الكل
_بصراحه انا مستحقش التكريم ده وره نجاحى وتفوقى فى شخص هو اللى يستحق التكريم ده و كان هو أكبر داعم فى حياتى شخص علمنى يعنى ايه حب وازاى ابقه شخصيه قويه قادره تدافع عن أحلامها شخص اخدنى من الضلمه وطلعنى للنور وحققلى كل حاجه بتمناها ومقصرش معايا فى ولا حاجه وهو اللى كان بيساعدنى فى دراستى والشخص ده هو وبكل فخر زوجى رحيم نصار هو اللى يستحق التكريم ده وانا بفضله واقفه قدامكم وكمان طالعه الأولى على الكليه ومعايا ولد عمره خمس سنين رحيم انا حابه اشكرك قدام الناس كلها واقولك انه مهما عملت مش هقدر اوفيك ولو جزء صغير من
اللى انت عملته معايا وحابه كمان اقولك انى بحبك اوووى سبت الميكرفون وجريت عليه ته والناس كلها وقفت تسقف
رحيم بهمساقسم بالله كل يوم عشقى ليكى بيزيد أضعاف يا حوريتى
ضحكت بحبك يا عوضى الحلو من الدنيا واجمل هديا من ربنا ليااااا
بعد مرور سنه جبت بنوته وسميناها فرح وانا كل يوم عشقى ل رحيم بيزيد اكتر واكتر
قصتنا خلصت حابه اقولكم متياسوش مهما كانت الظروف اكيد هيجى يوم وربنا هيعوضك وهيكرمك بحاجات عمرك فى يوم ما كنت تتخيلها ولا تخطر فى بالك توته توته خلصت الحدوته هتوحشونا جدااا 
النهايه
حوررريتى