رواية حوريتي (كاملة حتي الفصل الاخير ) بقلم مارينا عبود

ټهديد
رحيم بغرور

زى ما تحبى
_احم ماشى براحتك انا كنت هقولك بس ملكش فى الطيب نصيب
ضحك بقوه ولله وانتى بكده بتغرينى يعنى
_لا لا طبعنا انا اقدر يلاه انا هروح اجهزلك الفطار
رحيم ببرودماشى روحى
_يعنى انت عاوزنى اروح
اه روحى وشاورلى على الباب احم جماعه حاسه انه بيطردنى حاسه كده
_رحييييم
اييه
_اقول ولا اغور
فضل يضحك لا غورى من هناا
_يعنى اغور ولا اقول
_احم مسك المخده ورماها عليا انا قولت برضوا الولد قره عينى ده زوج اصيل ومحترم وبيحبنى جدااا جدااا
جريت وطلعت بس رجعتله تانى طب على فكره بقااا كنت بقولك بحبك بس انت زوج مش محترم ومش جدع خاالص على فكره وسبته وجريت على المطبخ وانا سمعاه بيضحك احم ضحكته ديه بټخطف قلبى يا جماعه ولله انا لو بشحت كده مبحبش الا هو
_جهزتله الفطار وطلعت لقيته بيجهز
_قره عينى انت رايح على فين
بصتله بغرورطيب انا غلطانه انى بدلعك
رحيم بابتسامه لا مهو انا عاوزك تدلعينى بس بليل وقت المفاجآه يا جميل انت وغمزلى المشمحترم
_رحيم
قلبه ولله
_حد قلك انك قليل الادب ومتربتش
احم جماعه انا شايفه انى اخدت عليه اووى فعلا وشكلى هاخد على دماغى
_قرب وباس خدى
لا انا محترم مع الناس كلها الا مراتى
_لا بجد
يتبع
ال الاخير 
_ضحك بخبث كل خير يا قلبى كل خير وباس راسى وسابنى ومشى حته من غير ما يفطر ياتره ناوى على ايييه 
وبعد وقت الخدامه نادتنى وقالتلى انه فيه ناس تحت منتظرينى نزلت لقيت كام بنت ومعاهم حاجات وفيه وحده ماسكه فستان احمر كان شكله جميل اووى بس مفتوح من الضهر
_انتوا مين
البنت بابتسامه حضرتك مدام حوريه
_احم اه انا
ابتسمت انا الميكب ارتست ورحيم بيه طلب منى اجى واجهزك وكمان بعتلك الفستان ده
_اه طيب اتفضلو
اخدتهم وطلعت الاوضه وبعد وقت كنت جهزت وقاعده مستنياه سمعت صوته قومت وقفت وعطيته ضهرى
حورررريه
رحيم بضحك بت لفى وبصيلى
_ضحكت والټفت بصتله وانا متوتره وقف متنح لدقيقه وفضل يلف حوليا
رحيم بابتسامة تعرفى انك كل يوم بتحلوى اكتر
_ابتسمت وبصيت الناحيه التانيه علشان اهرب من نظراته
رحيم بضحكشكلها ليله جامده يلاه مين
عقدت حواجبى وبصتلههنروح فين
غمزلى ومسك ايدى هتعرفى بعد شويه يلاه
اخدنى وطلع ومشينا بالعربيه محستش بالوقت معاه بس على ما اظن مر وقت طويل وانا معرفش هو واخدنى على فين لحد ما وقف العربيه
_هو احنا فين
ابتسم اسكندريه يا قطه
_اسكندريهازاى
ضحك ومسك خدودىمحڼا طول الطريق بنحكى واكيد محستيش بالوقت
ابتسمت انا اصلا مش بحس بالوقت وانا معاك
ابتسم وفتح باب العربيه ونزل وانا نزلت وفضلت ابص حوليا كانت فيلا جميله بتطل على البحر شكلها من بره تحفه اووى
رحيم احنا جينا هناا ليه
رحيم بحبتعالى معايا
_مسك ايدى ودخلنا كان نور الفيلا مطفى
ادخلى يا حوريتى
_طيب نور النور انا بخاف اووى من الضلمه
ادخلى ومتخفيش انا معاكى
دخلت وهو قفل الباب وشغل النور الټفت لقيت الفيلا متزينه وفيه تربيزه محطوط عليها عشاء رومانسى وشموع ايه الجمال ده ياجدعان يالهوووى اكاد من فرط الجمال اذوب عيونى دمعت وجريت عليه
_ده ده كله علشانى
ابتسم وباس جبينى ده اقل حاجه ليكى يا حوريتى
ضحكت و ته عاااااا انا بحبك اوووى
ضمنى ل ه وانا بعشقك
_طلعت من ه وفضلت ابصله كتيرر وافكر كنت فين وبقيت فين وقد ايه عوض ربنا جميل اووى قطع تفكيرى صوته
اى رايك نرقص
_ضحكت ورديت عليه بحماسموافقه
موافقه نبدا حياه جديده وتكونى حوريه رحيم نصار
ضحكت بخجل موافقه
ابتسم رحيم وشال حور وطلع اوضتهم وراحوا ل بحور عشقهم لتصبح زوجته قولا وفعلا
.
مر اسبوع وانا وهو عايشين اجمل ايامنا فى فيلا الاسكندريه عمرى ما كنت اتخيل انه حياتى فى يوم وليله تتقلب كده وتتحول من جح يم ل جنه
كنا واقفين بنلعب بالميه عند البحر
_رحييييم كفايه بقااا
طيب تعالى هنا عاوزك
_عاوز ايه
رحيم بضحكتعالى بس انتى خاېفه ليه
_وانا اخاڤ ليه قولت الكلمه ديه وروحتله وفجاه لقيته شالنى
_عااااااا نزلنى يا قليل الادب نزلنى
رحيم بضحكماشى انا هوريكى قليل الادب هيعمل فيكى ايه
_قال الكلمه ديه ودخل البحر نهار اسود انا مش بعرف اعوم رحيم عااا مش بعرف اعوم طلعنى طلعنى بسرعه
لا
_طب على فكره انت زوج مش جدع خالص
رحيم بضحك اسكتى بقااا
_رحيم بالله عليك مش بعرف اعوم انا
هعلمك
_ولله هصوت واڤضحك بقاا
رحيم بضحك حبيبى المكان ده مفيهوش حد غيرنا فى انسى قال الكلام ده واخدنى ونزل تحت الميه المشمحترم فضل يعلمنى العوم وبعدها رجعنا دخلنا الفيلا بعد محايله منى
مر اسبوعين كمان ورجعنا الفيلا بتعتنا فى القاهره عاااا مكانى المفضل بس منكرش انه شهر العسل إللى قضيناه فى اسكندريه كان من اجمل ايام حياتى
كنت واقفه برتب هدومى فى الدولاب لقيته ى من ضهرى ضحكت وبصتله خلاص مبقتش بخاف اتكلم معاه ولا بقيت بتكسف منه زى الأول
ليكى عندى مفاجأه جامده
ضحكتمش هتبطل مفاجأت
رحيم بابتسامه لا
_طيب قول وفرحنى
_احم قدمتلك ورقك فى كليه الهندسه هنا فى القاهره وبدايه من السنه الجايه هتبداى دراسه
بصتله پصدمه وانا بحاول استوعب عيونى دمعت يعنى انا هكمل دراستى وهحقق حلم ماما معقوله
_رحيم انت انت بتتكلم بجد
رحيم بحب