رواية سارة كامله

باله فرح خالد
حازم بإستيعابأنا نسيت
قعد يفكر إزاى
________________________________________
هيخليها تروح معاه الفرح لحد ماجه فى باله القرار المناسبمسك موبايله وبدأ يكتبلها رساله
حازمإنتى أجازه بكره وعشان ماتقوليش إشمعنا أنا قرر إنه ېكذب أنا إديت لكل مدراء الأقسام أجازه يريحوا شويه من ضغط الأعصاب إللى هما فيه ده وحشتينى على فكره
بعتلها الرساله وبعدها دخل الحمام عشان ياخد شاوردخلت الشقه وقفلت الباب وراها وراحت لأوضتها ورمت نفسها على السرير وبتبص للسقف بشرودبس قطع لحظتها صوت وصول رساله على موبايلهافتحت الرساله وبدأت تقرأها
حازم إنتى أجازه بكره وعشان ماتقوليش إشمعنا أنا أنا إديت لكل مدراء الأقسام أجازه يريحوا شويه من ضغط الأعصاب إللى هما فيه ده وحشتينى على فكره
قلبها دق بشده من كلمة وحشتينى بس فاقت من إللى هى فيه
مروه بإستغرابمش من عادته إنه يدى أجازات من نفسه كده
إتنهدت بإرتياح
مروه لنفسهاعادى مافيش مشكله بس هو مجاش ليه النهارده
حست إن دماغها ھتنفجر من كتر التفكير فيهقررت إنها تحاول تطنش الموضوع ده وتحضر الأكل لنفسها
فى اليوم التالى
فى المصحه
كانت قاعده على سريرها وفريد قاعد قدامها وملاحظ ملامح الضيق عليها
يمنى بضيقأنا عايزه أعرف انا بعمل إيه هنا وإنت مين وماحدش بيرد عليا ليه لما بطلب إنهم يخرجونى أنا محپوسه هنا بقالى يومين ماحدش بيتكلم معايا غير إنهم بيدخلولى الأكل ولما بحاول أخرج بيكتفونى أنا مش فاهمه أى حاجه
فريد بهدوءخلصتى خلاص
يمنى بعصبيهإنت مستفز كده ليه إنت مين وفين أونكل أدهم وماما آيه أنا عايزه أخرج من هنا
الممرضه كانت فريد شاورلها إنها تقف
فريد للممرضهسيبينا شويه
وبالفعل الممرضه خرجت من الاوضه وفريد أخد نفس عميق وبدأ يتكلم
فريدأنا الدكتور فريد جمال إللى هيتابع معاكى الفتره دى هنا وبالن
يمنى بعصبيه وهى بتقاطعهتتابع معايا إيه أنا بعمل إيه هنا
فريددكتور أدهم الشرقاوى ومراته هما إللى جابوكى هنا
يمنى بعدم إستيعابجابونى هنا! إمتى
فريد بتنهيدهمن يومين بالظبط هما لاحظوا إن حالتك سائت جابوكى هنا علطول عشان تتعالجى
يمنى والدموع بدأت تنزل من عيونهاأتعالج
فريدإنتى مريضه يا يمنى محتاجه تتعالجى وده لإنك عندك إنفصام فى الشخصيه
يمنى بدموعأنا مش مريضه
فريدلا إنتى مريضه ودكتور أدهم جابك هنا عشان خاېف عليكى عايزك تتعالجى وترجعى لحياتك من تانى
يمنىبس أنا عايزه أخرج من هنا أنا مابحبش الحپسه دى أرجوك ساعدنى
فريدهساعدك يا يمنى وهخليكى تخرجى من هنا بس أنا عايز أتكلم معاكى وأعرف عنك كل حاجه عشان تتعالجى بسرعه
يمنى وهى بتمسح دموعهاعايز تعرف إيه
فريد بإبتسامهكل حاجه عنك
سكتت لإنها مش عارفه تقول إيه
فريدثقى فيا يا يمنى
عيونها المدمعه جات فى عيونهحس بإرتباك شديد فى اللحظه دى ده غير إن قلبه دق بشده فضل على الحال ده لحد ما فاق من إللى هو فيه وكمل كلامه
فريد بإبتسامه وهو بيدارى إرتباكهإيه رأيك نبقى أصحاب
بصتله بإستغراب
فريدهتفضلى مستغربه كده كتير أنا عايز نبقى أصحاب أحكيلك كل حاجه عنى وتحكيلى كل حاجه عنك قولتى إيه
يمنىموافقه
فريد بإبتسامهيلا نبدأ بيكى يلا إحكيلى عنك
يمنى بتنهيدهأنا إسمى يمنى حسام الأنصارى 30 سنه عشت أغلب حياتى فى أميريكا جيت على مصر من فتره لإن
سكتت وإتحولت ملامحها للحزن الشديد
فريدكملى أنا سامعك
يمنىلإن بابا دخل مشروع مع شركتين وكان هو الشريك التالت بتاعهم فرجعت معاه وعشنا حياتنا هنا فى مصر
فريد بإنتباهوإيه إللى حصل بعد كده
يمنى بدموعبابا كان مفهمنى إن آيه المنياوى تبقى مامتى وإنها خلفتنى ورمتنى ليه وده بسبب إنها كانت بنت طايشه غلطت مع واحد زميلها إللى هو بابا
فريدوبعدين
يمنىخلانى أتخطب لواحد من أولادها بحجة إنى كده هدخل البيت وأقدر أعرفها إن أنا بنتها وفهمنى إن الخطوبه باطله لإن ده أخويا من الأم
دموعها نزلت
يمنى وهى بتكملكان إسمه مازن كان ماسك شركة المنياوى فى الفتره دى بابا أقنعه إن خطوبتنا لبعض هتبقى مكسب كبير ومازن وافق
كملت حكاوى عن قصة حياتها إللى كلها كانت عباره ۏجع وإهمال من أب لبنته ده غير إستغلاله ليها وفريد كان حزين عشانها الروايه من تأليف ساره بركات بمرور الوقت
يمنىوفى الآخر إكتشفت إن كل ده وهم هو رسمهولى لإنه كان مريض نفسى كان عنده مرض إسمه الوهام خرب عليها حياتها هى وأونكل أدهم وأولادهم كلهم بس ماټ من فتره بسيطه
فريد بإستفسارباباكى قالك مامتك فين طيب
يمنى بإستفسار وهى بتبصلهماما فين إزاى
فريد لاحظ إن نظراتها إتغيرت قرر يسألها سؤال تانى
فريد بإستفسارممكن تقوليلى باباكى ومامتك إسمهم إيه
يمنى بإبتسامه بريئهإسمه أدهم الشرقاوى وماما تبقى آيه إبراهيم المنياوى
فريد بضحكه خفيفهوأنا مين
يمنىحضرتك دكتور فريد إللى إستقبلنى أنا وماما وبابا وقعدت تفرجنى على المكان ده وقولتلى إنى هلعب براحتى فين الألعاب
فريد بتنهيدهأهلا بالشخصيه التانيه
يمنى بإستفسارهاه
فريدلا مافيش أنا معايا شوكولاته تحبى تاخديها
يمنى بفرحهأنا بحب الشوكولاته أوى
فريد بإبتسامهوأنا كمان
أخد علبة الشوكولاته من جنبه وإدهالها وهى بدأت تاكلها كان بيتفرج عليها وهى بتاكل وبيسأل نفسه أسأله كتير

تخصها خرج من تفكيره لما لاحظ إن فى آثار شوكولاته جنب شفايفها إبتسم على طفولتها وبتلقائيه مسح الآثار بإيده وهى بصتله فى اللحظه دى عيونه جات فى عيونها السوداء إللى شبه عيونه
________________________________________
وڠصب عنه بدأ يتأمل فى ملامحها البريئهفاق من إللى هو فيه
فريد بحمحمهخلاص كده إحنا خلصنا الجلسه
كان لسه هيقوم من مكانه
يمنى بإستفساربرئمش هشوفك تانى إنت قولتلى إننا هنلعب مع بعض
فريد بتنهيدهأنا هكون هنا بكره بس جلستنا الجايه ميعادها مش بكره إنتى محتاجه ترتاحى اليومين دول لو إحتجتى حاجه قولى لنبويه وهى هتقولى بعد إذنك
سابها ومشى من غير مايستنى رد منها لما دخل مكتبه إتنهد بعمق كإنه كان فاقد النفس فى وجودها مش فاهم إيه إللى بيحصله ولا مستوعب أى حاجه بعد فتره بسيطهفاق من إللى هو فيه وراح كمل شغله
حازم نزل من العربيه ومشى للبيت بتاعها وكان فى إيده شنطه كبيره طلع البيت ووقف قدام شقتها أخد نفس عميق وبيحاول يدارى الحزن إللى واضح فى ملامح بإبتسامه مصطنعه بس ماقدرش يدارى الإرهاق إللى واضح عليهبدأ يخبط على باب الشقه
خرجت من أوضتها ووقفت ورا الباب
مروهمين
حازمانا حازم يامروه
مش هتنكر إنها فرحت لما سمعت صوته وده لإنها كانت قلقانه عليه جدا
مروهعايز إيه
حازمالنهارده فرح خالد وياسمين زى ماقولتلك وأنا جاى عشان أخدك ونروح الفرح مع بعض
مروهوأنا مش هاجى أرجوك إمشى
حازم بتنهيدهأرجوكى يامروه ماتسيبنيش فى اليوم ده أنا مش عايز أزعل حد منى أنا بجد تعبان ومش قادر أستحمل أى حاجه زياده حاسس إنى شايل هموم فوق طاقتى محتاج وجودك فى يوم زى ده معايا هو النهارده بس بعد كده تقدرى تعملى إللى إنتى عايزاه بس انا فعلا محتاجلك
سكت وقرر يشوف هى هتفتح الباب ولا لا لما مافتحتش الباب إتنهد بخيبه أمل ولسه هيمشى لقاها فتحت الباب
مروه بإرتباك وهى مش بتبصلهالنهارده بس
حازم بإبتسامهالنهارده بس ممكن تدخلينى بقا
دخلت وهو دخل وراها فضلت واقفه فى مكانها ومرتبكه وفى نفس الوقت جواها السؤال إللى بتسأله لنفسها من إمبارح
حازممروه
مروه بإرتباك وهى بتبص لكل ركن فى الشقه ماعدا هوإنت ليه ماجتش الشركه إمبارح
حاز بإبتسامهممكن تتكلمى وإنتى بتبصيلى
حاولت تبصله وبالفعل عيونها جات فى عيونه إللى واضح عليها التعب والإرهاق وملامح الصدمه ظهرت عليها لما شافت الكدمات الخفيفه إللى فى وشه
مروه بقلق وهى منهإيه ده إيه إللى عمل فيك كده
بدأت أماكن الكدمات إللى فى وشه بلطف
حازممافيش حاجه ماتشغليش بالك
مروه بضيق متناسية الزعل إللى بينهملا فى إيه إللى عمل فيك كده
إيدها بإيده إللى مش شايل بيها حاجه 
حازم وهو بيبص فى عيونهاقولتلك مافيش حاجه
نظرات الحب إللى كانت فى عيونه مع علامات الإرهاق إللى عليه كانت مخليه شكله جذاب لدرجة إنها تاهت فى عيونه ونسيت إنه لسه ماسك إيديها
حازم بحزنتعرفى إنك وحشانى أوى
نبرته كانت بتوحى إنه محتاجها وبس عشان يهدى ويرتاح لإنه ماقدرش ينام بسبب غيابها عنه ده غير تفكيره المستمر فى موضوع فاقت من إللى هى فيه وبعدت عنه بسرعه
مروه بإرتباك وهى بتشاور على الكنبهإتفضل ريح هنا وأنا شويه وهجهز
كانت لسه هتروح لأوضتها
حازمإلبسى ده
لفت وبصتله لقته بيديلها شنطه مكانتش واخده بالها منها من البدايه
مروهأنا عندى لبسى هلبس منه
حازمعشان خاطرى إلبسى ده
إرتبكت بس حاولت تدارى إرتباكها ده أخدت منه الشنطه ودخلت أوضتها من غير ماتتكلم ضحك بخفه على تصرفها وقرر إنه يستناهالما دخلت أوضتها أخدت نفس عميق كإنها كانت فاقده النفس فى وجوده كانت بتفتكر شكله بالبدله الحلوه إللى لابسها إللى مخليه شكله جذاب وحلو بس فاقت من إللى هى فيه وفتحت الشنطه وإتصدمت من جمال الفستان إللى هو جابهولها ده غير إن معاه شنطه صغيره بنفس لونه
مروه بذهولهو بيجيب الفساتين دى منين
بمرور الوقتكان قاعد فى الصاله وبيبص فى الساعه ومستنيها تخرج سمع حركة أوكرة الباب عيونه جات على الباب لحد ما إتفتح شافها واقفه قدامه بملامحها البريئه الخاليه من مساحيق التجميلكانت لابسه فستان ذهبي ستان يلمع من الصدر والاكمام ضيق من الوسط ونازل بوسع بسيط يشع منه النور ومخلى شكلها كإنها نجمه فى السماء كان مذهول بشكلها الرائع إللى سرق قلبه وأنفاسه
وهى كانت واقفه مرتبكه ومحرجه من نظراته ليها
مروه بحمحمههو إحنا مش هنمشى
حازم وهو بيفوق لنفسهاه صح إحنا لازم نمشى إحنا متأخرين
قام من مكانه ولسه هيمشى
حازم وهو بيبصلهاإنتى حلوه أوى مش حلوه بس إنتى حلوه بشكل ماحدش يقدر يتخيله ولا يوصفه أنا كده دمى هيتحرق لإنك هتخطفى نظرات كل الرجاله إللى هناك بس لولا إنى عارف إن الفرح ده توحه عاملاه قعده للرجاله وقعده للبنات أنا ماكنتش جبتلك الفستان ده واه صح عايز أقولك الكحكه لايقه على الفستان
حست بالخجل الشديد وفى نفس الوقت قلبها بيدق بشده من كلامهإتفاجأت بحازم وهو بيحط جاكت بدلته عليها
حازممش عايز حد يشوفك كده برده وإحنا نازلين خلى الجاكت على كتفك زى ماهو يلا ننزل
مشى قدامها وخرج من

الشقه وهى مشيت وراه كإنها مسلوبة الإراده وده لإنها مسحوره بكلامه الحلونزلوا من البيت فتحلها باب العربيه وركبت وهو ركببمرور الوقتوصلوا الحاره إللى كان مسموع فيها الأغانى الشعبيهحازم وقف بعربيته قدام
________________________________________
بيت توحه نزل من العربيه وفتح الباب لمروه مد إيده ليها وهى ونزلت من العربيه
حازمأنا هروح أنا للرجاله وإنتى ه
فتحيه وهى بتقاطعه منهميادى النور إيه القمر ده أخيرا جيتو
مروه وسلمت على حازم
فتحيه بإستغراب من الكدمات الخفيفه إللى فى وشهإيه ده يابنى مين إللى عمل فيك كده
مروه ركزت فى اللحظه دى ومستنيه رده لإنها عايزه تعرف
حازمماتشغليش بالك ياتوحه
فتحيهماشغلش بالى إزاى إنت مش شايف شكلك إيه إللى حصلك
حازمعادى ياتوحه إتخبطت فى حيطه فى الفيلا
فتحيه بإستغرابحيطه تعمل فيك كل ده
حازمشوفتى بقا
فتحيه بتفهمتمام يلا يابنتى تعالى معايا أنا مجمعه البنات فى مكان تانى عشان نبقى على راحتنا مع بعض وإنت ياحازم روح